Prota Emeis

(アルバム： Mektoub - 2020)

Το σεβασμό δεν απαίτησα
Ήρθα, είδα και κατέκτησα
Ποιος θα ρωτήσει τι πέρασα
Αξίζω για 'κει όπου έφτασα
Με πιάνω να προβληματίζομαι
Ποιον θίγουν οι λέξεις που έγραψα
Και αφού τώρα λες για πλατείες
Ήσουνα εκεί και σε ξέχασα, eh eh
Μου βγαίνουν οι τάσεις φυγής μου
Στο παραθυράκι του νόμου
Εγώ σου το λέω, δεν είμαι gangster
Είμαι ένα μεγάφωνο δρόμου
Και αφού με εμπιστεύονται τόσο
Σέβονται όλοι τον αγώνα μου
Γράφω και η συνείδησή μου πρωτού βγω ρουφιάνος
Με εννιάρι θα κλείσει το στόμα μου
Γιατί να μου κάνουν τη χάρη
Κυνήγι ζητάνε τα θαύματα
Θα θελαν' τόσοι να 'κλαιγα τη μοίρα μου
Μα δε με πιάναν τα κλάματα
Γιατί μόλις θα βγεις στο υποσχέθηκα
Θα 'ρθω για να στρώσουν τα πράγματα
Μου πες το μέσα είναι ζόρι
Μα και έξω να ξες είναι γάματα
Κοντεύω μισά τα πενήντα
Γέρασα ή κάπως την είδα;
Φρικέρνω λιγάκι που όλα αυτά τα φτύνω
Xωρίς πρώτα κάτι να ήπια

Πρώτα εμείς, μόνο εμείς
Άλλος κανείς δε φάνηκε
Δύσκολες μέρες, ζόρικα βράδια
Ποιοι ήταν που; Ποιος στάθηκε;
Πριν να ανεβούμε είχαμε εχθρούς
Τώρα θα δεις πως θα 'ρθουνε
Το πεπρομένο έχει γραφτεί
Et deux trois dix c'est soussigné
Πρώτα εμείς, μόνο εμείς
Άλλος κανείς δε φάνηκε
Δύσκολες μέρες, ζόρικα βράδια
Ποιοι ήταν που; Ποιος στάθηκε;
Πριν να ανεβούμε είχαμε εχθρούς
Τώρα θα δεις πως θα 'ρθουνε
Το πεπρομένο έχει γραφτεί
Et deux trois dix c'est soussigné

Δικό μου έκανα ότι κυνήγησα
Δε λέω το δρόμο πως φοίτησα
Μα νύχτα μοιραία και αλήτισσα
Το 'χε στόχο να 'ρθω σαν ΔΑΠίτισσα
Στα δύχτια έπεσα, έμπλεξα
Μα κάποιες ευθύνες δε ζήτησα
Και 'κει που γλεντούσα τη γέννησή μου
Ταυτόχρονα μέσα μου θρήνησα, eh
Τώρα η δουλειά μου
Είναι να γράφω τα προσωπικά μου
Πες μου μπροστά στο φορτίο που διάλεξα
Τι βάρος να 'χουν τα ορθογραφικά μου
Δεν ήρθα να παίξω, ήρθα κάτι να αφήσω
Έχω όμως κώδικες να ακολουθήσω
Δε θα μπορούσα το ξες πονηρά
Να κοιτάξω αδερφάκο μου την αδερφή σου
Όσο για τα άλλα
Είμαι απ' αυτούς πιο κουφάλα
Τα όνειρα τα 'χω μεγάλα
Θέλω να αγγίξω μισθό ποδοσφαίρου
Μετά έλα να δεις πως θα παίξουμε μπάλα
Θεέ μου ας μπούμε στο χρηματηστήριο
Τα δικαστήρια ελπίζω πως φτάνουν
Ξέρω ποια κοινωνική τάξη πιάνω
Αυτή που ενοχλέι όλο τους από πάνω
Και αυτό είναι που κάνω
Τόσο πολυ απολαμβάνω
Δυο λόγια σε νότες απάνω
Μου φτάνουνε μάλλον
Να κάνω άνω κάτω το game
Στα αρχίδια μου η γνώμη των άλλων
Vlospa

Πρώτα εμείς, μόνο εμείς
Άλλος κανείς δε φάνηκε
Δύσκολες μέρες, ζόρικα βράδια
Ποιοι ήταν που; Ποιος στάθηκε;
Πριν να ανεβούμε είχαμε εχθρούς
Τώρα θα δεις πως θα 'ρθουνε
Το πεπρομένο έχει γραφτεί
Et deux trois dix c'est soussigné
Πρώτα εμείς, μόνο εμείς
Άλλος κανείς δε φάνηκε
Δύσκολες μέρες, ζόρικα βράδια
Ποιοι ήταν που; Ποιος στάθηκε;
Πριν να ανεβούμε είχαμε εχθρούς
Τώρα θα δεις πως θα 'ρθουνε
Το πεπρομένο έχει γραφτεί
Et deux trois dix c'est soussigné