Your native language

عربي

Arabic

عربي

简体中文

Chinese

简体中文

Nederlands

Dutch

Nederlands

Français

French

Français

Deutsch

German

Deutsch

Italiano

Italian

Italiano

日本語

Japanese

日本語

한국인

Korean

한국인

Polski

Polish

Polski

Português

Portuguese

Português

Română

Romanian

Română

Русский

Russian

Русский

Español

Spanish

Español

Türk

Turkish

Türk

Українська

Ukrainian

Українська
User Avatar

Geluid


Koppel


Moeilijkheidsgraad


Accent



interfacetaal

nl

Lyrkit YouTube Lyrkit Instagram Lyrkit Facebook
Cookie beleid   |   Steun   |   FAQ
Lyrkit pik

Hallo! Ik ben Lirkit!

Ik heb veel manieren geprobeerd om Engelse woorden te onthouden en vond de meest effectieve voor mij!

We hebben alle woorden van de liedjes die we ons hele leven hebben gehoord al in ons geheugen. We hebben er simpelweg geen aandacht aan besteed, maar we horen ze allemaal al!

Ik merkte dat wanneer je een nieuw woord leert uit een liedje dat je al eerder hebt gehoord, je de vertaling van dit woord al voor altijd kent en je het nooit zult vergeten!

Deze methode wil ik met je delen. Het schema is dus als volgt.

We vinden liedjes die we al gehoord hebben.

We voegen alle onbekende woorden ervan toe.

We slagen voor minitests van geheugenspellen. klaar

Nu je veel woorden kent, zul je heel snel de hele taal leren kennen!

Ik wed dat je verrast zult zijn hoe effectief deze methode is!)

verder

overslaan
1
registreren / inloggen
Lyrkit

doneren

5$

Lyrkit

doneren

10$

Lyrkit

doneren

20$

Lyrkit

Of beoordeel mij Windows Store:


En/of steun mij op sociaal gebied. netwerken:


Lyrkit YouTube Lyrkit Instagram Lyrkit Facebook
Hands Like Houses

Wisteria

 

Wisteria

(album: Unimagine - 2013)


This is where we fall, sleepers scattered in the soil
A finger deep, dragged through the ground
A blessed thought in harrowed halls.

We could think of nothing else but what our patch of earth contained,
Reminded by our dirt-stained clothes of planted possibility
In tender ground, as bare as birth, a shoot emerged from beneath the earth.

Mary, Mary, tell me how your garden grows.
Tell me what it takes to come alive, to see what you have sown
Because I've grown into the ground and there are branches in my bones
I am overgrown.

Between two branches, a rope and tire we cast between two worlds,
Each one higher than the last.
I chose the air, chose higher still and left an Eden, found,
But in abandon, lost my grip, and shattered, chose the ground
In unkept chaos, as bare as birth, a garden, grey, of tangled earth.

I've been lying here too long, the branches pushing me apart where weakness showed,
But then September swept the overcast aside,
Dusted off the winter's curse, and she cut me through like knives.
She whistled proudly her season's song and showed me that I was alive all along.

klaar

Heb je alle onbekende woorden uit dit nummer toegevoegd?