Your native language

عربي

Arabic

عربي

简体中文

Chinese

简体中文

Nederlands

Dutch

Nederlands

Français

French

Français

Deutsch

German

Deutsch

Italiano

Italian

Italiano

日本語

Japanese

日本語

한국인

Korean

한국인

Polski

Polish

Polski

Português

Portuguese

Português

Română

Romanian

Română

Русский

Russian

Русский

Español

Spanish

Español

Türk

Turkish

Türk

Українська

Ukrainian

Українська
User Avatar

Dźwięk


Interfejs


Poziom trudności


Akcent



język interfejsu

pl

Lyrkit YouTube Lyrkit Instagram Lyrkit Facebook
Polityka Cookie   |   Wsparcie   |   FAQ
Lyrkit kogut

Cześć! Jestem Lirkit!

Próbowałem wielu sposobów na zapamiętanie angielskich słówek i znalazłem ten, który jest dla mnie najskuteczniejszy!

W pamięci mamy już wszystkie słowa piosenek, które słyszeliśmy przez całe życie. Po prostu nie zwracaliśmy na nie uwagi, ale wszyscy już je słyszeliśmy!

Zauważyłam, że kiedy uczysz się nowego słowa z piosenki, którą już wcześniej słyszałaś, to tłumaczenie tego słowa znasz już na zawsze i nigdy go nie zapomnisz!

Chcę się z Wami podzielić tą metodą. Zatem schemat jest następujący.

Znajdujemy utwory, które już słyszeliśmy.

Dodajemy od nich wszystkie nieznane słowa.

Zdajemy mini testy gier pamięciowych. zrobione

Teraz, gdy znasz już wiele słów, bardzo szybko opanujesz cały język!

Założę się, że będziesz zaskoczony, jak skuteczna jest ta metoda!)

dalej

pominąć
1
zarejestruj się / zaloguj
Lyrkit

podarować

5$

Lyrkit

podarować

10$

Lyrkit

podarować

20$

Lyrkit

Lub oceń mnie Windows Store:


I/lub wesprzyj mnie w mediach społecznościowych. sieci:


Lyrkit YouTube Lyrkit Instagram Lyrkit Facebook
Francesco De Gregori

Il Vestito Del Violinista

 

Il Vestito Del Violinista

(album: Pezzi - 2005)


Era il vestito del violinista che vedevamo sventolare
Il giorno che passò la guerra sulle rovine della Cattedrale
Dietro le ombre e la polvere fino al sonno e alla fame
Fino all'Albergo dei Poveri sull'asfalto e il catrame

Così che il vento lo muoveva come si muove una bandiera
Come un angelo in mezzo al cielo, come una fiaccola nella sera
E vedevamo con i nostri occhi alla fine della preghiera
Fucilare i feriti sul portone della galera

Ed era quello l'unico suono ed a quel suono marciavamo
Nell'acqua nera delle risaie ed in mezzo ai campi senza più grano
Dove il vestito del violinista stava seduto ad aspettare
Che ritornassero i prigionieri come onde dal mare

Ma poi l'esercito si fece avanti e gridavamo "Assassini!
Fermatevi! Non vedete, noi siamo i bambini!"
Fino a che tutto diventa rosso e non si può più guardare
Tutto diventa rosso e non si deve guardare

Non c'era strada per andare avanti, non c'era strada per ritornare
Non c'era rotta direzione da recuperare
Solo il vestito del violinista come una macchia più scura
Come un fantasma nella foresta dentro la nostra paura

E d'improvviso fu tutto fermo nell'immanenza del temporale
Quando l'effimero divenne eterno come una statua di sale
Quando il vestito del violinista fu seppellito nel cielo
Come un'immagine, una pittura, come qualcosa che non era vero

Così sentimmo nell'aria forte la ridondanza delle campane
Come un ricordo che faceva piangere, come l'odore del pane
Come vedere spuntare il sole dall'altra parte del muro
E falegnami e filosofi fabbricare il futuro

zrobione

Czy dodałeś wszystkie nieznane słowa z tej piosenki?